Nieuw! Luister nu aflevering 4: Zorg voor kanker van onze podcastserie Zorgopname!

6.30 uur

Opstaan en het journaal bekijken. Je moet weten of de wereld nog wel draait, toch? Muesli voor mijn ontbijt. Op de fiets naar het ziekenhuis.

7.40 uur

Op de gipskamer is de schoonmaak nog bezig. Ik complimenteer hen steevast met hun werk. Want wij kunnen er met dat gips echt een zooitje van maken. Ik start de computers op en bereid het dagspreekuur voor. Daarvoor zoek ik de medische status op en de diagnosebehandelcombinaties die nodig zijn voor de verzekering. Ons dagprogramma print ik uit.

8.00 uur

Fotobespreking. Met een multidisciplinair team van artsen van de Spoedeisende Hulp (SEH), coassistenten, een traumaorthopeed of chirurg en een plastisch chirurg bekijken we de röntgenfoto’s van patiënten die de dag ervoor op de SEH zijn geweest. We bekrachtigen het behandelplan dat door de SEH is uitgezet, soms na bijstelling.

8.25 uur

Tijd voor een kopje koffie met de collega’s. Een overlegmomentje, dat doen we altijd tussendoor. We rouleren met zes flexibel inzetbare gipsverbandmeesters; twee of drie in Goes en één of twee in Vlissingen. In Zeeland vakantieland verviervoudigt de bevolking soms. En vakantiegangers halen ineens allerlei fratsen uit die ze in hun werkende, zittende leven achterwege laten. Daarmee belanden ze dan vaak bij ons in de gipskamer.

8.30 uur

We behandelen onze ‘eigen’ patiënten. Die zitten al bij ons in het systeem of komen via huisartsen of kinderrevalidatie Rijersbos. We behandelen ze, soms wekelijks, zonder aanwezigheid van een arts. Gips wisselen, bijstellen van een spalk, aanbrengen van een korset of een controle.

9.55 uur

Nou moet ik echt zorgen dat ik een bakje koffie binnenkrijg, want we maken ons op voor het spitsuur!

10.00 uur

Traumaspreekuur voor patiënten die de week ervoor op de SEH zijn binnengekomen. Letsels zijn op dat moment vaak te pijnlijk en gezwollen om goed te kunnen onderzoeken. Na een weekje zijn de ergste zwellingen en bloeduitstortingen afgenomen. Ik nodig de patiënten uit vanuit de wachtkamer en doe voorwerk. Ik pak het dossier erbij en het verslag van de SEH. Is een nieuwe röntgenfoto nodig zodat de traumaspecialist dit geval straks beter kan beoordelen? Dan zet ik dat alvast in werking. De traumaspecialist bepaalt vervolgens wat er moet gebeuren met deze patiënt en dan gaan wij aan de slag met ons vak: gipsen, spalken, tapen, hechtingen verwijderen, wondverzorging. Allemaal in een rap tempo. We maken vervolgafspraken.

13.00 uur

We ruimen een beetje op. Dat is wel nodig! Het traumaspreekuur is moeilijk te plannen. Soms heb je een patiënt waar je in een paar minuten mee klaar bent, maar moeilijke gevallen wil je zorgvuldig behandelen en daar heb je dan meer tijd voor nodig en soms ook een collega. We eten gezamenlijk in het bedrijfsrestaurant. Even eruit, in een andere omgeving, al is het maar een kwartier.

13.30 uur

Spreekuur poli’s met patiënten die doorgestuurd worden van de ziekenhuisspreekuren. Het kan gaan om breuken of vergroeiingen, overbelastingen, een verkorte pees of slijtage. Wij gipsmeesters hebben een arsenaal aan methodes en materialen om daarvoor in te zetten: rust geven, oprekken, een andere richting opdwingen. Dit spreekuur is iets relaxter. Er is tijd voor een grapje. Mensen die in het gips gaan, zijn meestal niet zwaar ziek. Het is vervelend, maar ze worden weer beter. Een grapje relativeert.

17.00 uur

Sluiting van de gipskamer. Dat lukt niet altijd precies op tijd, maar vandaag wel.