Deze folder geeft u informatie over een miskraam. Het is goed u te realiseren dat uw situatie anders kan zijn dan beschreven.
Verloren gaan zwangerschap
Een miskraam of een spontane abortus is het verloren gaan van de zwangerschap in de eerste 16 weken zonder ingrijpen van buitenaf. Ongeveer 15% van de zwangerschappen eindigt op deze manier.
Mogelijke oorzaken miskraam
Afwijkingen erfelijk materiaal
Uit onderzoek is gebleken dat er bij een miskraam vaak sprake is van afwijkingen aan het erfelijk materiaal – de chromosomen. Bij de bevruchting, waarbij zaadcel en eicel samensmelten tot een nieuwe cel, kunnen foutjes ontstaan. Hierdoor krijgt de nieuwe cel een afwijkende kern. Zijn die afwijkingen erg groot, dan sterft de cel al na enkele dagen en wordt niet eens opgemerkt dat er een bevruchting was. De menstruatie komt op de gewone tijd. Bij minder grote afwijkingen ontstaat wel een zwangerschap, maar met een niet gezonde vrucht die vroeg of wat later in de zwangerschap overlijdt.
Vroeg in zwangerschap
Vaak is de vrucht al vroeg afgestorven en wordt bij een echo alleen maar een lege vruchtzak gevonden. In andere gevallen is er wel een vruchtje, maar te klein voor de duur van de zwangerschap. Als wel een vrucht wordt gezien, is het bewijs van een miskraam onder andere dat er geen hartslag te zien is. Het omhulsel van de vrucht blijft wel nog een tijd leven, waardoor de zwangerschap eerst nog gewoon door lijkt te gaan. De zwangerschapstest in de urine blijft nog een tijd positief. Pas als de zwangere gaat vloeien of buikkrampen krijgt, wordt dan gemerkt dat er iets misgaat.
Kans miskraam
De kans op een miskraam neemt langzaam toe met de leeftijd van de zwangere. Onder de 35 jaar is de kans op een miskraam rond de 10%. In zeldzame gevallen hebben echtparen meer kans op het krijgen van een miskraam. Het gaat vrijwel altijd om stellen die 2 of meer miskramen hebben doorgemaakt. Na eventueel aanvullend onderzoek behoort een normaal verloop van de zwangerschap tot de mogelijkheden. Als er reden is om verder onderzoek te doen, bespreekt uw arts dit met u als ouders.